പണ്ടൊക്കെ ഒരു നനുത്ത ഗാനത്തിന്റെ ഈരടികള്‍ എന്റെ ചുണ്ടില്‍ ഇപ്പോഴും തത്തി കളിച്ചിരുന്നു. ഉണരും മുതല്‍ ഉറങ്ങും വരെ ഉള്ളില്‍ അല വെട്ടിയിരുന്ന സംഗീതത്തിന്റെ ആ നേര്‍ത്ത ശ്രുതി എന്നോ എന്നെ വിട്ടു പിരിഞ്ഞു. ചുറ്റും നടക്കുന്ന പകിട കളിയില്‍ പെട്ട് തല പുകക്കുമ്പോള്‍ എന്നെ വിട്ടു പോയ ഒട്ടനേകം കൊച്ചു സന്തോഷങ്ങളില്‍ ഒന്ന് മാത്രം ആയിരുന്നു ഈ സംഗീതം എന്ന് വേദനയോടെ ഞാന്‍അറിയുന്നു.എന്തിനും ഏതിനും ഉത്തരം തേടാന്‍ എന്നെ സഹായിക്കുന്ന അപ്പൂപ്പന്റെ ആത്മാവിനോടു ഞാന്‍ ഇതേപറ്റി കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു. മുരളുന്ന ശബ്ദത്തില്‍ അദ്ദേഹം പിറുപിറുത്തു. "നിനക്ക് വേദനിക്കാന്‍ നഷ്ടസംഗീതങ്ങള്‍ എങ്കിലും ബാക്കി. ജീവിതത്തിന്റെ സംഗീതം എന്തെന്ന് പോലും അറിയാത്ത എത്ര എത്രപേര്‍ . അവരോ ?"
കണ്ണടച്ചു ഇരുട്ടാക്കി ഞാന്‍ എന്റെ പാട്ട് പെട്ടി ഉറക്കെ വെച്ച് ചരിഞ്ഞു കിടന്നു കൂര്‍ക്കം വലിച്ചു
